ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΩ.
Γνωρίζω με μικρά Βήματα...τον εθελοντισμό!
Το θέμα της ευρείας κοινωνικής ευαισθητοποίησης
αφορά όλους τους πολίτες μεγάλους και μικρούς.
Όταν ήμουν εγώ παιδί
δεν θυμάμαι οι δάσκαλοι μου να μας κατηύθυναν
σε τέτοια ρεαλιστική θέαση της ζωής.
Όταν ήμουν παιδί τα χρόνια βέβαια ήταν αλλιώς.
Όλοι ήσαν αναπαυμένοι στην επίφαση μιας ευμάρειας
και κανείς δεν φανταζόταν(;) το μέλλον..έτσι όπως είναι.
Με ανθρώπους σε ένδεια, αποπατρισμένους,
ανθρώπους με ανάγκες κάθε λογής,
με αρρώστιες, εκμετάλλευση,
περιβαλλοντική υποβάθμιση....
Αλήθεια...δεν βλέπαμε ή εθελοτυφλούσαμε;
Γιατί ο συνάνθρωπος ήταν πάντα εκεί,
αλλά λίγοι μπορούσαν να τον δουν,
ζαλισμένοι απο τους ρυθμούς
της οικονομικής άνεσης της εποχής.
Το σήμερα μας πληγώνει.
Είμαι ένα παιδί, εγώ και οι σημερινοί γονείς,
που δεν εκπαιδευτήκαμε ως παιδιά
στην κοινωνική ευαισθησία,
κι έτσι δεν μάθαμε να πετάμε το σκουπίδι στον κάδο
αλλά στο δρόμο,
προσπερνάμε ακόμα, συνήθως με καχυποψία ή φόβο
τον άστεγο, τον άρρωστο, τον διαφορετικό.
Πετάμε την γόπα απο το παράθυρο του αυτοκινήτου,
παρκάρουμε στη θέση αναπήρου,
παρατάμε τα σκουπίδια στην παραλία
θεωρώντας κατά βάθος αδιανόητο,
ότι έτσι βρομίζουμε την απεραντοσύνη της
και άλλα πολλά απο μια ατελείωτη επαχθή λίστα.
Στο νηπιαγωγείο του σήμερα, που είναι
το φυτώριο των ευαίσθητων και ευαισθητοποιημένων ανθρώπων του μέλλοντος,
έχουμε χρέος να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά
στην ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη,
στην αποδοχή της διαφορετικότητας,
της διαπολιτισμικότητας,
και στην υγιή πολιτότητα,
ώστε να..γίνουν καλύτεροι απο εμάς.
Αυτή η δουλειά γίνεται καθημερινά σε κάθε νηπιαγωγείο
(σε κάθε σχολείο)
και οι εκπαιδευτικοί μάχονται συχνά με ισχυρούς εχθρούς,
τις στερεοτυπικές παλαιοαντιλήψεις και την αμφισβήτηση.
Αλλά επιμένουν με αγνό πάθος
να διδάσκουν στην ουσία της.. Αγάπης.
Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΗ
Μερικά παραμύθια πρέπει να μας τα λένε....
Οι διδαχές του Ιησού εμπνέουν το σήμερα!!
Νοιάζομαι-Βοηθώ,
Επεξεργαστήκαμε στην τάξη τα Βήματα για τη Ζωή.
Αξιοποιήσαμε πολλές ιδέες του βιβλίου σαν έμπνευση
και συνδυάσαμε το θέμα αυτό φυσικά με το Πάσχα.
Ο καλός Σαμαρείτης έγινε ο ήρωας της τάξης,
γιατί βοήθησε τον συνάνθρωπό του,
σεβόμενος πρώτα τον εαυτό του
και μετά την ζωή του συνανθρώπου.
Τι μεγαλείο ψυχής!!!!
Τα παιδιά δραματοποίησαν την παραβολή,
παρακολούθησαν σε κινούμενα σχέδια την ιστορία
και οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα,
ότι είμαστε καλοί άνθρωποι,
όταν βοηθάμε και νοιαζόμαστε για τον άλλο,
δείχνοντας έμπρακτο ενδιαφέρον.
Μερικές ζωγραφιές......
Αυτή την εβδομάδα θα διαβάσουμε και το βιβλίο
''Δώσε την Αγάπη'',
της Αγγελικής Βαρελλά, εκδ Πατάκη.
Πριν την επεξεργασία ετοίμασα ένα φύλλο εργασίας
με την υπέροχη εικονογράφηση της Μάρως Αλεξάνδρου.
Τι βλέπουν τα παιδιά στην εικόνα;
Ένας φανταστικός διάλογος εκτυλίσσεται μεταξύ δύο παιδιών,
προωθώντας την αξία της ενσυναίσθησης .
Κάποια φύλλα δουλεύτηκαν στο σπίτι......!!!
Στο σχολείο η αλληλεγγύη προσεγγίζεται βιωματικά...
Στα προγράμματα μας εμπλέκονται σε κάθε ευκαιρία
και οι γονείς, αφιερώνοντας απο το υστέρημα του χρόνου τους,
(εδώ)για να φτιαχτούν πασχαλινές λαμπάδες
προς ενίσχυση τοπικού συλλόγου
υποστήριξης καρκινοπαθών γυναικών.
Συγχαρητήρια εθελόντριες μανούλες!!
Είστε σπουδαίο παράδειγμα για τα παιδιά σας!!!
Δώσε την αγάπη σαν μια φωτεινή λαμπάδα .....
Πόσο περήφανη είμαι για σένα!!!! και για το σχολειό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοσχούλα μου το ξέρω ότι με αγαπάς και το δείχνεις. Να είσαι καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοσχούλα μου το ξέρω ότι με αγαπάς και το δείχνεις. Να είσαι καλά!!
ΑπάντησηΔιαγραφή