Η ΤΡΕΛΗ ΡΟΔΙΑ
Από αυτό το περίφημο, φωτεινό ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη,
την ''Τρελή Ροδιά''
μελετήσαμε στην τάξη μας μερικούς στίχους
γεμάτους εικόνες, χρώματα και ήχους.
Η αισιοδοξία του Οδυσσέα Ελύτη, ο λυρισμός των εικόνων,
η παιδική του ματιά και η απλότητα του μεγαλείου του,
καθιστούν την ποίηση του ευπρόσληπτη και αγαπητή σε όλους, ακόμα και στα μικρά παιδιά.
Με αφορμή λοιπόν την καινούρια χρονιά,
που πάντα ξεκινά με το σπάσιμο του ροδιού
και αφού θαυμάσαμε έργα τέχνης με ρόδια,
θελήσαμε να αντλήσουμε κάτι και απο την αισιοδοξία
μιας ''τρελής ροδιάς''.
Είναι η ''τρελή ροδιά'', που ξεφυτρώνει κάθε φορά
στα δύσκολα της ζωής μας
και με το πορφυρό και καρποφόρο γέλιο της
σταλάζει μέσα μας την ελπίδα.
Και έτσι πρέπει να γίνεται......
Φέτος όμως έχουμε ακόμα μια σπουδαία αποστολή.
Θα αναζητήσουμε τον αέρα...στην ποίηση την λογοτεχνία,
την ανθρώπινη τέχνη,
ξεπερνώντας την απλή φυσική του διάσταση.
Θα ανακαλύψουμε τα ίχνη του έτσι όπως αποκαλύπτονται μέσα απο στίχους, κείμενα, πίνακες, γλυπτά και άλλα έργα τέχνης.
Που κρύβεται ο αέρας όμως στην ''τρελή ροδιά'';
Ακούσαμε προσεκτικά και βρήκαμε τον Νοτιά
να μπαίνει μέσα στις ασπρισμένες αυλές και
να σφυρίζει ανάμεσα σε θολωτές καμάρες
(μιας και όταν ο αέρας περνά απο στενωσιές ακούγεται σσσσ σσσσσ σσσσ).
Με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, η τρελή ροδιά ανοίγει τα φύλλα της και βάφει με το κόκκινο της χρώμα τον ορίζοντα .
Όλα τα παιδιά συμφώνησαν ότι οι στίχοι του ποιήματος
τα έκαναν να νιώσουν όμορφα και χαρούμενα.
Ήταν μια καλή στιγμή μας!!!
Κάπως έτσι γεννήθηκε η μικρή τρελή ροδιά στην τάξη μας, να μας θυμίζει να περνάμε καλά
και να μην χάνουμε το κέφι μας για τη ζωή.
PITSINA
Η περήφανη νηπιαγωγός