ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΐΩΝ και άλλα στιγμιότυπα στο Νηπιαγωγείο.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΙΩΝ

 και  άλλα στιγμιότυπα στο Νηπιαγωγείο.

Από την Κυριακή των Βαΐων αρχίζει ουσιαστικά η λεγόμενη Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών. Κατά την ημέρα αυτή εορτάζεται η ανάμνηση της θριαμβευτικής εισόδου Tου Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα όπου, κατά τους συγγραφείς των Ιερών Ευαγγελίων, οι Ιουδαίοι Tον υποδέχθηκαν κρατώντας βάια ή βάγια (κλάδους φοινίκων) και απλώνοντας στο έδαφος τα ρούχα τους ζητωκραύγαζαν «Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».Η παραπάνω ανάμνηση τιμάται ιδιαίτερα με εξέχουσα υμνολογία και μεγαλοπρεπή λειτουργία, στο τέλος της οποίας διανέμονται βάγια που έχουν προηγουμένως ευλογηθεί κατά την ακολουθία του όρθρου.

ΕΘΙΜΑ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σημειώνεται ότι στις πρώτες εκκλησίες εορταζόταν η μνήμη αυτή με αναπαράσταση του γεγονότος. Συγκεκριμένα, στους Αγίους Τόπους κατά τον 4ο αιώνα ο επίσκοπος ξεκινώντας με πομπή από το Όρος των Ελαιών εισερχόταν στα Ιεροσόλυμα επί «πώλου όνου» περιστοιχιζόμενος από τον κλήρο, ενώ οι πιστοί προπορεύονταν κρατώντας κλάδους φοινίκων.
Στους δε βυζαντινούς χρόνους τελούνταν ο λεγόμενος «περίπατος του Αυτοκράτορα», όπου η πομπή ξεκινούσε από τα ανάκτορα στην οποία συμμετείχε ο αυτοκράτορας κρατώντας την εικόνα του Χριστού πλαισιωμένος από το ιερατείο, όπου και κατέληγε στην Αγιά Σοφιά. Της αυτοκρατορικής αυτής πομπής ηγούνταν ο λαμπαδάριος ο οποίος έψελνε «Ἐξέλθατε ἔθνη καὶ θεώσασθε σήμερον τὸν βασιλέα τῶν οὐρανῶν…».

Κυριακή των Βαΐων στη Μόσχα με συμμετοχή του Τσάρου Αλέξανδρου Β'. (πίνακας του V. Greg. Schwarz, 1865).

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Βαλσαμώνα, στο τέλος της εορτής αυτής ο μεν Αυτοκράτορας διένεμε ιδιόχειρα βάγια και σταυρούς, ο δε Πατριάρχης κεριά για τη Μεγάλη Εβδομάδα.
Το βυζαντινό αυτό έθιμο παρέλαβαν και τηρούσαν με ευλάβεια και οι Τσάροι της Ρωσίας, τους οποίους ακολουθούσε ο κλήρος ξεκινώντας από το Κρεμλίνο και καταλήγοντας στο μητροπολιτικό ναό.
Στην Ελλάδα αντ' αυτών διατηρείται μόνο η διανομή των βαγιών από τους ιερουργούς των εκκλησιών.

Την Κυριακή των Βαΐων «τρώγεται ψάρι», επειδή θεωρείται Δεσποτική εορτή.(πηγή wikipedia)

Πολλά στιγμιότυπα εντυπωσίασαν τα παιδιά, όπως η σκηνή στον Γολγοθά. Ποιον και γιατί συγχώρεσε ο Ιησούς πάνω στον σταυρό;

Πως έγινε να απουσιάζει το σώμα του Ιησού, αφού το φρουρούσαν οι στρατιώτες;

 Αυτά κι άλλα πολλά έλαβαν χώρα μέσα στο νηπιαγωγείο μας.
 Τα γεγονότα τα περιέγραφε η νηπιαγωγός αφηγηματικά και τα αναπαριστούσαν οι μαθητές που επιθυμούσαν, αναπτύσσοντας κάθε φορά ταιριαστούς αυτοσχέδιους διαλόγους, όπου χρειαζόταν. Σε τόσο λίγο χρόνο θα ήταν αδύνατον αλλιώς να εμπεδώσουν τα μικρά παιδιά τα Θεία Πάθη. Όμως η δραματοποίηση πάντα απλοποιεί τα πράγματα και εδραιώνει καλύτερα την γνώση.



Βάγια βάγια των Βαγιών, τρώμε ψάρι και κολιό......, είπαμε στα κάλαντα του Λαζάρου και οι γονείς χειροκρότησαν τα μικρά νηπιάκια!!!

Καλή Κυριακή Βαΐων!