Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών ενάντια στη σεξουαλική εκμετάλλευση και σεξουαλική κακοποίηση

Ευρωπαϊκή Ημέρα για την Προστασία των Παιδιών ενάντια στη σεξουαλική εκμετάλλευση και τη σεξουαλική κακοποίηση.

Κάθε χρόνο στο νηπιαγωγείο ενημερώνω τα νήπια
 για το τόσο σοβαρό θέματης σεξουαλικής βίας( παρενόχληση, κακοποίηση) σε μικρά παιδιά.
Η επεξεργασία της ενότητας'' Σώμα'', είναι τουλάχιστον ελλιπής κατά την γνώμη μου, αν δεν εμπεριέχει το κομμάτι της ενημέρωσης σε θέματα πρόληψης  αυτού του φαινομένου, που δεν αφορά φυσικά μόνο το σώμα, αλλά βασανίζει εξ ίσου την ψυχή και το πνεύμα του θύματος.
Είναι βεβαίως πρωτίστως  ρόλος της οικογένειας να μιλήσει σχετικά στο/α παιδιά της, ώστε αυτά να είναι υποψιασμένα και να ενεργήσουν κατάλληλα αν /όταν προκύψει το πρόβλημα. 
Τα χειρότερα θα συμβούν αν δεν έχουν διδαχθεί τα παιδιά ''να μιλούν'' στους γονείς και αν δεν τους εμπιστεύονται. Πολλά παιδιά από μικρή έως και εφηβική ηλικία, αλλά και η πλειοψηφία των ενηλίκων που δέχονται ή έχουν δεχθεί τέτοια βία, ΔΕΝ καταφέρνουν να μιλήσουν και η υποθέσεις δεν οδηγούνται στην δικαιοσύνη. Αυτό δημιουργεί ένα κοινωνικό απόστημα  που ολοένα αυξάνεται. Σιωπή και φόβος καλύπτουν τα περιστατικά και στόματα μένουν ερμητικά κλειστά ενώ μπορεί πολλοί να γνωρίζουν....
Το σύνθημα λοιπόν είναι ΜΙΛΑ.
 Μίλα αν είσαι το θύμα.
 Μίλα αν είσαι μάρτυρας  μιας κατάστασης.
Μίλα ακόμα κι αν μερικά πράγματα σε κάνουν απλώς να υποψιάζεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά. 
Μίλα, γιατί αν δεν μιλήσεις,
 ένα ακόμα παιδί κινδυνεύει
 και ένας θύτης  θα επαναλάβει τις απεχθείς του πράξεις....

ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΟΥ ΘΥΤΗ
Στη συζήτηση  στην παρεούλα τα παιδιά απάντησαν στο ερώτημα:  ''πως  θα γνωρίσουμε και θα καταλάβουμε ότι κάποιος θέλει να μας αγγίξει στα σημεία που καλύπτει το εσώρουχο''.

Οι απαντήσεις τους κατά την ιδεοθύελλα, σκιαγράφησαν ένα στερεοτυπικό προφίλ.....
 Προφανώς με τον ίδιο τρόπο θα περιέγραφαν το προφίλ κάθε κακοποιού ή κάθε άλλου ατόμου, που θα τα έκανε να νιώθουν φόβο.
Αυτή είναι η αρχή μιας συζήτησης περί εγκαθιδρυμένων στερεοτυπικών αντιλήψεων στα νήπια....

Και έτσι κάπως ξεκίνησε η συζήτηση μας να μπαίνει στην ουσία της.
Είναι τελικά τόσο προφανώς και εμφανώς δηλωμένα τα χαρακτηριστικά αυτού του θύτη και εντέλει του κάθε θύτη;
Αν όντως είχε αυτά τα χαρακτηριστικά ένας θύτης, που δείχνουν να είναι τρομακτικά ή απωθητικά για τα μικρά παιδιά, θα ήταν πραγματικά επικίνδυνος γι αυτά; 
Μήπως ο επίδοξος θύτης λοιπόν είναι καλύτερα να μεταμφιεστεί και να ενδυθεί ένα προφίλ, οικείο, αθώο, φιλικό, ευχάριστο, ''όμορφο'';;;
Αν ναι, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν.
 Πως θα το αναγνωρίσουμε αυτό το άτομο, ώστε να προστατευθούμε;
Η προετοιμασία των παιδιών και η πρόληψη  μπορεί να στηριχθεί σε αυτή τη συζήτηση περί της εγκληματικής φαινομενολογίας και να καταλήξει:
''Κάθε άτομο που με την προσέγγιση του- φυσική ή λεκτική - μας κάνει να αισθανθούμε άβολα, είναι επικίνδυνο και αυτό δεν πρέπει να το κρατήσουμε μυστικό''.   (Ε.Τ., 2019)
 Ο θύτης( εξηγούμε ότι αναφερόμαστε έτσι βεβαίως μόνο για συντομία, σε άτομο ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας), συνήθως κινείται στον κοντινό και στενό κύκλο επαφών των παιδιών και  δεν είναι ένας εντελώς άγνωστος άνθρωπος, με βάση όλες τις σύγχρονες έρευνες. Η προσβασιμότητα, το ''υπέρ άνω υποψίας'' και η οικειότητα με το παιδί, είναι τα μεγαλύτερα αβαντάζ του επίδοξου θύτη και σε αυτά πρέπει το παιδί να είναι υποψιασμένο.

Σε κάθε περίπτωση τα νήπια μαθαίνουν να λένε ΟΧΙ,
σε οτιδήποτε, από οποιονδήποτε,
τα κάνει να νιώθουν άβολα και φοβισμένα
 ή τους προκαλεί πόνο ή απέχθεια.

ΟΧΙ  ΦΥΣΙΚΑ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ  ΑΒΟΛΟ ΑΓΓΙΓΜΑ,

ΑΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ

 ΟΧΙ ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ,

ΟΧΙ ΣΕ ΦΡΑΣΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΥΠΟΝΟΟΥΜΕΝΑ.

Και βεβαίως η ευρωπαϊκή αυτή ημέρα, είναι μόνο η αφορμή και όχι η αναγκαστική συνθήκη για την προσέγγιση αυτού του ευαίσθητου ζητήματος της παιδικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης.

PITSINA

Περήφανη Νηπιαγωγός