Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει. Ελένη Τσούση

Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει

Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να ξαναδιαβάσετε το παραμύθι ''Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει''

Το καλάμι που ονειρευόταν να πετάξει.

Είναι μία έμμετρη παραμυθοιστορία  για παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού και ευχάριστο ανάγνωσμα για τις ημέρες πριν ή μετά την Καθαρά Δευτέρα.
Το έχω διαβάσει μέσα στην τάξη μου πολλές φορές, προσαρμόζοντας, επεξηγώντας και αναλύοντας όποια σημεία έκρινα ότι πιθανόν να χρειάζονταν κάθε φορά, για την ομάδα που είχα. Το παραμύθι αυτό δεν έχει εικονογράφηση, γιατί αυτή παράγεται απο την εκάστοτε ομάδα σαν δραστηριότητα συνοδευτική της ανάγνωσης. Οι ζωγραφιές των παιδιών είναι πάντα  μια αποκάλυψη για μένα και χαίρομαι διπλά!!!

Ωστόσο σήμερα το παραμύθι προσεγγίστηκε μέσα απο την δραματική τέχνη, αναπαριστώντας τις σκηνές με δραματοποίηση.Δεν χρειάστηκε κανένα αξεσουάρ ή μάσκα ή  άλλο υλικό. Μόνο η φαντασία ταξίδεψε τα παιδιά στην ακροποταμιά....''εκεί που ένα καλάμι λυγερό, θε να ανταμώσει ουρανό.
Και έχει κάθε ''καλάμι'' το δικαίωμα στο όνειρο της πτήσης. Έτσι δεν είναι;
Τα παιδιά το καταλαβαίνουν αμέσως αυτό. Είναι τόσο δίκαια!!!!!

Μετά απο την αφήγηση και την δραματοποίηση ετοιμάσαμε με τα παιδιά ένα καλάμι.....
Πως;
Στρίψαμε ένα πράσινο φύλλο χαρτιού...και του βάλαμε ματάκια.
(Μέσα γράφεις το πιό τρελό σου όνειρο....την πτήση που ΕΣΥ θέλεις να κάνεις) !!!
Τόσο απλά υλικά χρειάζονται για να γεννηθεί ένας αληθινός παραμυθοήρωας !!!

Έπειτα αν είσαι παιδάκι,

  αγαπάς αυτό το καλάμι -ήρωα, που τύλιξες άτσαλα με σελοτέιπ 

το πηγαίνεις στο σπίτι,  το συστήνεις στους δικούς σου, λες την ιστορία του, 

συζητάτε τα όνειρά σας........ 

και το βράδυ παίρνεις το καλάμι σου και το βάζεις για ύπνο δίπλα στο κρεβάτι σου.

 Κάθε καλάμι μοναδικό, κάθε καλάμι με το ίδιο όμως πάθος........

 Βρήκα τυχαία απο τις φετινές εκδηλώσεις του Δήμου Θεσσαλονίκης και αυτή την δημοσίευση.

Τι τιμή για ένα αδημοσίευτο ταπεινό καλάμι!!!!

Ξέρω επίσης ότι σε πολλά σχολεία έχει αγαπηθεί και το διαβάζετε στα μικράκια. 

Μου δίνετε μεγάλη χαρά!

Σαν το καλάμι και εγώ ελπίζω πως μια μέρα, 

θα δω κείμενα μου εικονογραφημένα σε βιβλία, να ξεφυλλίζονται απο μικρά παιδικά χεράκια.