Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ


Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ 
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ.

Η Actionaid και φέτος πρόσφερε στα σχολεία μας 
 πολύτιμο υλικό σχετικά με τους πρόσφυγες και την πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Πολλές οι απόψεις, πολλές οι θεωρίες και οι φιλοσοφικές προσεγγίσεις με πολιτικές ή μη προεκτάσεις σχετικά με το θέμα.
Τα παιδιά δεν ενδιαφέρονται για τέτοια πράγματα.
Το δίκαιο βλέμμα τους κρίνει πάντα αυστηρά τους μεγάλους...

Με την σπουδαία ευκαιρία της συμμετοχής μας στο φετινό πρόγραμμα της ACTIONAID λοιπόν και με έμπνευση και απο την  υπέροχη δουλειά της αγαπημένης μου Μαρίας (απο το Πυθαγόρειο), αποφάσισα να βοηθήσω και τα φετινά παιδάκια μου, να αντιληφθούν τις δυσκολίες και τις τραγικές συνθήκες με τις οποίες οικογένειες προσφύγων αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους. 
Το πρόγραμμα εφαρμόστηκε την περασμένη εβδομάδα στο νηπιαγωγείο μας, στο πλαίσιο της εβδομάδας δράσεων, που σχεδιάσαμε για τους πρόσφυγες. .

Αρχικά είδαμε και ακούσαμε το υλικό που παραλάβαμε απο την Actionaid για να μπούμε στο κλίμα . Μετά συζητήσαμε τις εντυπώσεις μας.
Τι ήταν όλα αυτά; Τι γνώριζαν ήδη τα παιδιά;
Ελάχιστα πράγματα...σαν να μην υπάρχει αυτό το θέμα.
Μάλλον κρύβει μέσα του τόσο πόνο,
 που οι γονείς αδυνατούν και αποφεύγουν να το διαχειριστούν.... 
Είδαμε εικόνες στο διαδίκτυο.
Άνθρωποι εξαθλιωμένοι, με μικρά παιδιά, 
βρώμικοι και ξεσπιτωμένοι...

 Συζητήσαμε στην παρεούλα μας....

Μετά η κουβέντα, ήρθε γύρω απο 
 όλα εκείνα που θεωρούμε σημαντικά και απαραίτητα και που χωρίς αυτά δεν αντέχουμε να ζήσουμε.

Η ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι θα έπαιρνες μαζί σου στη βάρκα
αν ήσουν εσύ ένας πρόσφυγας;
Λίγα είδη πρώτης ανάγκης μόνο χωράνε σε μια βάρκα, καταλήξαμε.


Η ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΙΔΕΑ

Ζήτησα απο τα παιδιά να φορέσουν τα μπουφάν τους και να πάρουν ότι ήθελαν μέσα απο την τάξη μας ,γιατί θα γινόμασταν ξαφνικά πρόσφυγες και η χώρα μας θα είχε πόλεμο.
Δημιουργήσαμε μια βάρκα με όσα καρεκλάκια είχαμε στην τάξη.
Η οδηγία που δόθηκε στα νήπια, ήταν να ανεβούν στην βάρκα.
Ούτε πως,
 ούτε πόσοι,
ούτε ποιοι.....
Επέτρεψα να εκτυλιχθούν ''πραγματικές'' σκηνές.
Στεκόμουν και παρατηρούσα παιδιά που ορμούσαν, που έσπρωχναν, που ήθελαν να απλωθούν και να χωρέσουν.
Άλλα παιδιά τριγύριζαν γύρω απο την βάρκα ψάχνοντας,
και άλλα βοηθήθηκαν να ανέβουν .
Φυσικά μερικά παιδιά δεν χώρεσαν καθόλου,
αφού μαζί με τα πράγματα, η βάρκα είχε γίνει ασφυκτικά γεμάτη.

Αυτά τα παιδιά έπρεπε να αποχαιρετήσουν και να περιμένουν υπομονετικά μια επόμενη ευκαιρία. 




Ένα ''αντίο'', ίσως και για πάντα...


Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΒΑΡΚΑ
Η βάρκα θα ήταν το μέρος,
 όπου θα έπρεπε να περάσουν τα νήπια αρκετή ώρα,
ώστε βιωματικά να κατανοήσουν τις δυσκολίες 
ενός τέτοιου ταξιδιού.
Άρχισε σύντομα η γκρίνια.
''Με στρίμωξες '', ''θα σκάσω'', 
''κάνε πιο κει'', ''δε χωράει καλά η τσάντα μου''.

Έτσι κάπως 'όμως δεν θα συμβαίνει και στην πραγματικότητα;

Τουλάχιστον στην αρχή , 
όπου επικρατεί ο εγωκεντρισμός και το ένστικτο επιβίωσης...


Και τώρα τι κάνουμε εδώ μέσα τόση ώρα;
Πότε θα βγούμε κυρία; Πεινάμε.

Μπορούμε να φάμε...μέσα στην βάρκα..

''Χεράκια δεν πλύναμε''.
''Εμένα μου έπεσε η τσάντα στην θάλασσα κυρία.Τι θα φάω τώρα''; 
''Θέλω κακά''.

Χμ..ώστε υπάρχουν και αυτά τα ζητήματα.......

Ας σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε, χωρίς να βγούμε απο τη βάρκα. Τα παιδιά αναγκάζονται να σκεφτούν και να προτείνουν  λύσεις.




Μπορούμε να παίξουμε με το νερό και με τα ψαράκια;
Μα φυσικά...το ταξίδι θα είναι μακρύ..


Και τα παιδάκια των προσφύγων στην βάρκα τι θα παίζουν άραγε;
Μπορούν να παίξουν μπάλα;  Κρυφτό;
Όχι κυρία. Μπορούν να παίξουν ''πέτρα μολύβι χαρτί'' 
ή τα ''αγαλματάκια ακούνητα'' που μάθαμε!!


Και επειδή μιλάμε και για τα δόντια,
ένα ''προσφυγάκι'', έπλυνε και τα δοντάκια του με αλατόνερο...




-Ουφ κυρία κουραστήκαμε. Να βγούμε;
-Μα δε φτάσαμε ακόμα. Μπορείτε να ξεκουραστείτε.

Βρήκαν τρόπο τώρα και όλα βολευτήκανε χωρίς γκρίνια,
 για να κάνουν πως κοιμούνται.
Ησυχία στη βάρκα. 
Λες και η κοινή μοίρα, απαλύνει τις αντιθέσεις
....και φέρνει αγκαλιές, μέσα στο στριμωξίδι!!!!

Και το ταξίδι έως τώρα
 μπορούσε να μας ξεγελάσει, οτι είναι όμορφο.
Μια φουρτούνα όμως διαλύει την ηρεμία 
και φέρνει τρόμο.
Η βάρκα είναι φουσκωτή. Θα αντέξει;
Τέτοιες ώρες δεν έχει σημασία, ποιος Θεός θα έρθει να σε σώσει.....






  Μετά τη φουρτούνα, αυτή η βάρκα στάθηκε πολύ τυχερή.
 Οι πρόσφυγες σώθηκαν απο τα άγρια κύματα 
και αντίκρισαν μια νέα γη. Είναι αυτή η γη της Επαγγελίας;

Η ''κάμερα'' καταγράφει μαρτυρίες των ''προσφύγων''
 που κατέβηκαν μόλις απο την βάρκα !!


Όπου δεν υπάρχει πόλεμος είναι καλά.
Ας ταξιδέψουμε όλοι στην χώρα χωρίς πόλεμο λοιπόν
 και ας ζήσουμε εκεί!!!

Ανακούφιση και χαρά στο τέλος του ταξιδιού.






Αποφασίσαμε μετά την εμπειρία μας στη βάρκα και την επεξεργασία του υπέροχου υλικού του προγράμματος της ACTIONAID, να ετοιμάσουμε τον
 ''ΧΑΡΤΑΕΤΟ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ''

Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
 στα μάτια μας είναι κάπως έτσι...




Πολλοί μικροί ΑΤΟΜΙΚΟΙ χαρταετοί 
που συνθέτουν έναν ΟΜΑΔΙΚΟ πελώριο.
Έχει αρθρωτή ουρά που κινείται έξω απο το πλαίσιο της χειροτεχνίας μας... συμβολικά ελεύθερη!!

Ευχόμαστε ο ''Χαρταετός του Κόσμου'', να συνεχίσει το ταξίδι του, σε κάθε γειτονιά του κόσμου και να σκορπίζει το μήνυμα της Ειρήνης, να μιλάει για σεβασμό στην ανθρώπινη υπόσταση ,
για αλληλεγγύη 
και για σχολεία όμορφα για όλα τα παιδιά...μικρά και μεγάλα!!!













8 σχόλια:

  1. Καταπληκτική προσέγγιση! !! Μπράβο Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο πολύ με συγκινείς Ελένη μου!!! Άλλη μία φορά συγχαρητήρια για την σπουδαία δουλειά που κάνεις!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συναδελφισσα η προσεγγιση σου με συγκινησε πολυ.....γνωριζω την δουλεια σου μεσω του μπλογκ σου και μου αρεσει πολυ!Συγχαρητηρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή